Afstandsmoeders | De meisjes van De Goede HerdeR
Lezingen

Een van de fijnste bezigheden na het schrijven van een boek is om erover te vertellen aan een betrokken publiek. Dat doe ik dan ook veelvuldig en op allerlei plekken in het land, van bibliotheken en boekhandels tot maatschappelijk betrokken organisaties en stichtingen. Regelmatig word ik vergezeld door hoofdpersonen uit een van mijn boeken, wat een lezing altijd een extra dimensie geeft. 

De afgelopen maanden ontdekte ik hoe waardevol deze bijeenkomsten zijn in aanvulling op mijn onderzoek en boeken. Ik ontmoet veel mensen die iets bij zich dragen dat gelinkt is aan deze geschiedenissen; de lezingen over mijn boeken bieden in zekere zin een plek waar ruimte is om daarop te reflecteren, omdat ze een dieper inzicht bieden in thema’s die voor velen nog steeds actueel zijn. Zo raken de verhalen aan thema’s als afstand en adoptie, uit huis geplaatst worden, het leven in een gesloten jeugdinstelling of tehuis, het herstel van historisch onrecht, de impact van verlies en rouw, en de veerkracht die nodig is om door te gaan na grote tegenslagen. Maar ze brengen ook vragen naar voren over vrijheid, autonomie en de rol van maatschappelijke instituties in de bescherming van mensenrechten, waarbij het perspectief van vrouwen vaak centraal staat. Steeds weer merk ik dat de lezingen niet alleen maar informatief zijn, maar onderdeel van een diepgaandere dialoog die ik met mijn boeken op gang wil brengen.

✨ Reacties na lezingen en bijeenkomsten:

“Zowel mijn oma als mijn moeder raakten ongehuwd zwanger en stonden een kind af. Nu begrijp ik beter wat zij hebben moeten meemaken.” 

“Het is een schok om te beseffen dat dit allemaal vrouwen van mijn generatie zijn. Dit had mij ook kunnen overkomen. Ik herkende hoe kil en afstandelijk veel gezinnen in die jaren waren, hoe verstikkend de normen, en toch: wat heb ikzelf eigenlijk een onbezorgde jeugd gehad.” 

“Ik ben zelf alleenstaand moeder van twee kinderen, wat als dit mij was overkomen?” 

“Ik voel meer begrip voor het drama dat zich in al die gezinnen, en helaas ook in dat van mij, heeft afgespeeld. Dit verhaal is een nieuwe pleister op een nog niet volledig genezen wond.”
“Het doet me beseffen hoe belangrijk het is dat we verantwoordelijkheid nemen voor ons verleden, als samenleving maar ook ikzelf in mijn eigen omgeving.”

 

💡 Ook in 2025 staan meerdere lezingen en bijeenkomsten op de planning. Ik vind het geweldig waardevol om te doen, dus organiseer je een evenement of weet je een plek waar deze verhalen gehoord moeten worden, neem contact op.